اگر اشتغال دلخواهتان را دارید، خود را خوش اقبال بدانید؛ ولی آگاه باشید تأثیر منفی بالفعل ای نیز وجود دارد: افراد دیگر ممکن است از اشتیاق شما برای امر سوءاستفاده کنند. نتایج پژوهشی جدید نشان می دهد مدیران اغلب ساعات کار اضافی بدون حقوق خواه حتی انجام کارهای سطح پایین را به کارکنان مشتاق خود تحمیل می کنند. بوسیله عبارت دیگر، تعلق ی شما به شغلتان می تواند علیه خودتان استفاده شود.
پژوهشگران با مطالعه هشت مطالعه ی گذشته که درمجموع شامل ۲,۴۰۰ شریک کننده می شد، بوسیله مفهومی پی بردند که آن را «استثمار قانونی» نامیدند. این عبارت به احساسی دلالت می کند که استفاده از مزیت افرادی را پذیرفتنی می داند که به شدت به کارشان تعلق مندند. آرون کای، یکی از پژوهشگران این معاینه می گوید:این برجسته است که کار خویشتن را مانوس داشته باشید؛ ولی وقتی فکر می کنیم نگرش کار جای دنبال کردن اشتیاقمان است، نفقه هایی باید صیقلی کنیم.
این استثمار عرفی برای شهید می تواند شامل محول کردن کارهایی برای انتها هفته خواه تعطیلات کارکنان باشد. مورد دیگر مطالبه از آن افراد برای ارتکاب کارهایی است که درواقع کمی از ستایش شغلی آن ها نیست. ازلحاظ انواع شغل ها و نحوه ی انتخاب همکاری کنندگان، تنوع درخورتوجهی داخل این هشت وارسی وجود داشت.
مطالعه ای علامت می داد وادار کردن افراد دلبستگی مند بوسیله اجرا کارهایی همانند تمیزکردن سرو های بهدشتی درمقایسه با ایفا این فقره به دستگاه ی افراد غیرعلاقه مند پذیرفتنی خیس است. وارسی ی دیگر نشان می انصاف بهره برداری بیشتر از افراد شاغل درون حرفه های مرتبط با همراهی عاطفی مانند هنرمندان خواه کارکنان اجتماعی نیز قابل پذیرش تیز است. درون این پژوهش، معلول معی نیز مشاهده شد: کارکنانی که در شغلشان سوءاستفاده می شدند، به عنوان افراد هواخواه تو رویت گرفته می شدند و این فرمان بوسیله گفته ی پژوهشگران، سبب مشروعیت عفو به این سوءرفتارها می شد.مقاله های مرتبط:نشانه هایی از نامناسب بودن شغل پیشنهادییک پنجم کارمندان بزرگوار در معرض فرسودگی شغلی هستنداشتباهانی که می توانند آینده شغلی شما را نابود کنند
در این تجزیه و تحلیل ها، نقش چندین عامل روان شناختی همچنین آشکار شد: ۱. افراد سوء استفاده کننده کار را بوسیله عنوان جایزه افراد علاقه مند درون دید می گیرند؛ ۲. آن ها فرض می کنند افراد مشتاق خودشان داوطلب اند و مجبور نیستند. پژوهشگران این طرزفکر را «توجیه جبرانی» می خوانند که همان کاری است که خلال تعبیر کردن بی عدالتی انجام می دهیم.
مثال دیگر توجیه نابرابری ثروت بوسیله وسیله ی این استدلال است که ثروت با خویشتن مشکلاتی بوسیله همراه می آورد و زندگی را پیچیده نمدار می نرم. پژوهشگران به این موضوع نیز رمز می کنند که سعی برای حفاظت از خود دربرابر این سوءاستفاده سهل نیست؛ هرچند باید این کار را با کنترل رفتارهای خویشتن در میان دوستان و همکاران آغاز کرد.
اگر شغل خود را خویش دارید، باید خوشدل باشید نه نگران. بیشتر ما زمان زیادی را در محل حکم می گذرانیم و سپری کردن آن ساعت ها با خلق و عرق ریزی مثبت و متعهد سودمند خواهد بود. جی کیم، یکی از پژوهشگران وارسی می گوید:مطالعه ی ما ضداشتیاق نیست. شواهد عالی حیات دارد که کارکنان پرشور از بسیاری از جهات سود می برند. این فقط یک اعلام خطر است که نباید اجازه دهیم تأکید فرهنگی روی کشف تمایل در محل کار، با گرایش انسان بخاطر استثمار یا نادیده گرفتن همراه شود.بیشتر بخوانید:آیا مدیتیشن واقعا آرامش بخش است؟همه چیز درباره ی بازاریاب شدن؛ شغلی که باید از نو شناختبا ۱۰ مورد از بی سابقه ترین اختلالات روانی آشنا شوید (بخش دوم)زمانی سفردوستی، بیماری قضیه تلقی می شدچگونه با احساس گذر تند زمان مقابله کنیم؟
درباره این سایت